يا امام رضاآواره صحرا و بیابان شده امسودا زده طره جانان شده امهمراه فرشتگان و جبریل امینجاروکش کعبه خراسان شده امخوشبخت تر از مرا نشانم بدهیددیوانه زنجیری سلطان شده اماین معجزه پنجره فولاد رضاستامروز اگر اهل و مسلمان شده اماز اسفل سافلین رسیدم به بهشتضرب المثل حلقه مستان شده امما را کرمش داد ز هر غصه نجاتبر معرفت و مرام سلطان صلواتامروز اگر مقام و جایی دارمخاک قدم همچو شمایی دارمگفتند که دیوانه شدم حرفی نیستمن نیز در این جهان خدایی دارممن ناز طبیبان جهان را نکشمآقای من اسمه دوایی دارمدر خانه قبر هم غریبی نکشمای مردم عجب شاه وفایی دارمآقا یکی از شروط توحید توییمدیون توام اگر خدایی دارملطف تو نشاند بین قلبم ایمانصد شکر مسلمان تو ام یا سلطانممنون عطای توست هر بیچارهمستاجر لطف توست هر آوارهچشمان سیات معدن اکسیر استبیهوده طلا نگشت سنگ خارههستی تو و روی غصه ها کم گشتهباز است هنوز باب و راه چارهاین حسرت صبح و شام اسرافیل استیک صبح زند به عشق تو نقارهدیوانه به سوی مشهدت می آیمدیوانه تر از حرم روم هر بارهیک قبر وَ این همه کرم ایواللهاین قدر گدا و یک حرم ایواللهقربان کبوتران میخانه توقربان خمار جام و پیمانه توهر قدر صفا که هست در بین بهشتیک جا شده نذر و هدیه بر خانه توهر لحظه زمین دور سرت می گرددخورشیدی و عالم است پروانه توناگاه فقیر بی نوا حاتم شدتا خورد قسم به جان دردانه تویک مرتبه عقل من به کار افتاد ویک عمر شدم غلام و دیوانه توصد شکر که با خودت رفیقم کردیوابسته ی بر صحن عتیقم کردییک شعبه ز مشهد شما شد این دلیعنی که مرا تو کرده ای باز خجلبد بخت تر از تمام دنیا هستمیک لحظه اگر زمن بگردی غافلمن شاعر افتخاریت می گردمتوفیق نبود تا شوم چون دعبلبی نام حسین و گریه و سینه زنیانگار زیارتت بگردد باطلاز صحن و سرات کربلایم بردییعنی که شده است عشق و حالم کاملای کاش شبی یابن شبیبت باشمدر روضه کربلا حبیبت باشمهرکس که کریم است گدا می خواهدیک صحن پر از بروبیا می خواهدپیگیر دوای درد ما نیست کسیپیگیری کار ما وفا می خواهدصاحب نفس و روسیه و پیر و جوانهر کس به طریقی از شما می خواهداین شاعر دل شکسته ات جای عباپیراهن مشکی تو را می خواهدبالاتر از آنی که به دادم نرسیآقا دل من کرببلا می خواهددل را به کرمخانه لطفت بستیمما منتظر رزق محرم هستم